કરો ખમૈયા (હઝલ)

કરો ખમૈયા (હઝલ)
(લગાગા લગાગા લગાગા લગાગા)

હવે ખૂબ હાંકી, કરોને ખમૈયા!
ગયા કાન પાકી, કરોને ખમૈયા!

અવરની બુરાઈ કરી ખૂબ ઝાઝી,
બધી એબ ઢાંકી, કરોને ખમૈયા!

ન મૂક્યા ક્દી’ પથ્થરોનેય આઘા,
જશે એય થાકી, કરોને ખમૈયા!

લગાવ્યા, હતા એટલા દાવપેચો,
ત્યજી રમત વાંકી, કરોને ખમૈયા!

કહે વાત આવી ભલે ખૂબ ‘સાગર’,
હવે છે શું બાકી? કરોને ખમૈયા!

‘સાગર’ રામોલિયા

હઝલ

કરો ખમૈયા (હઝલ)
(લગાગા લગાગા લગાગા લગાગા)

હવે ખૂબ હાંકી, કરોને ખમૈયા!
ગયા કાન પાકી, કરોને ખમૈયા!

અવરની બુરાઈ કરી ખૂબ ઝાઝી,
બધી એબ ઢાંકી, કરોને ખમૈયા!

ન મૂક્યા ક્દી’ પથ્થરોનેય આઘા,
જશે એય થાકી, કરોને ખમૈયા!

લગાવ્યા, હતા એટલા દાવપેચો,
ત્યજી રમત વાંકી, કરોને ખમૈયા!

કહે વાત આવી ભલે ખૂબ ‘સાગર’,
હવે છે શું બાકી? કરોને ખમૈયા!

‘સાગર’ રામોલિયા

ગગાને કોણ સમજાવે! (હઝલ)

ગગાને કોણ સમજાવે! (હઝલ)

 

ગગાને માન્યામાં ન આવે, ગગાને કોણ સમજાવે!

નેતા થવાનાં સપનાં સતાવે, ગગાને કોણ સમજાવે!

 

હા, જી હા! કરતા ચમચા આગળ-પાછળ ચાલે,

એને જલ્સા કેમ કરાવે? ગગાને કોણ સમજાવે!

 

મોંઘુદાટ ભોજન ને માથે ડ્રાયફ્રુટ મુખવાસ,

અપચા પેટે કેમ પચાવે? ગગાને કોણ સમજાવે!

 

મોંઘી મોંઘી હોટલો ને લકઝરીયસ એના રૂમ,

શરદીના કોઠે કેમ ફાવે? ગગાને કોણ સમજાવે!

 

મોંઘા ચશ્મા, મોંઘી પેન ને ડિઝાઈનર કપડાં,

પાતળું તન કેમ શોભાવે? ગગાને કોણ સમજાવે!

 

લકઝરીયસ કારના જમેલામાં મસ્ત બની ફરે,

એમાં કેટલું પેટ્રોલ પુરાવે? ગગાને કોણ સમજાવે!

 

સ્વીસ બેંકમાં ખાતું રાખે, મફત વિદેશી સેર કરે,

આદર્શી ગગો નાણું ક્યાંથી લાવે? ગગાને કોણ સમજાવે!

 

શેર-સટ્ટો ને કૌભાંડોની રેસમાં આગળ ભાગે,

ભોળો ગગો કેમ ચાંચ ખુપાવે? ગગાને કોણ સમજાવે!

 

મોંઘી-મોંઘી મિલ્કતો, ‘સાગર’ મોંઘાં છે રહેઠાણ,

ડરેલો ગગો સપનું ભગાવે, ગગાને કોણ સમજાવે!

 

– ‘સાગર’ રામોલિયા

કરો ખમૈયા (હઝલ)

(લગાગા લગાગા લગાગા લગાગા)

 

હવે ખૂબ હાંકી, કરોને ખમૈયા!

ગયા કાન પાકી, કરોને ખમૈયા!

 

અવરની બુરાઈ કરી ખૂબ ઝાઝી,

બધી એબ ઢાંકી, કરોને ખમૈયા!

 

ન મૂક્યા ક્દી’ પથ્થરોનેય આઘા,

જશે એય થાકી, કરોને ખમૈયા!

 

લગાવ્યા, હતા એટલા દાવપેચો,

ત્યજી રમત વાંકી, કરોને ખમૈયા!

 

કહે વાત આવી ભલે ખૂબ ‘સાગર’,

હવે છે શું બાકી? કરોને ખમૈયા!

 

‘સાગર’ રામોલિયા

સરકાર છે (હઝલ)

આમ તો બધું ચાલ્યા કરે, સરકાર છે!

કદી’ વાએ વહાણ તરે, સરકાર છે!

 

દિન-રાતની રમતો હોય છે રમાતી,

પૃથ્વીની જેમ ચક્કર ફરે, સરકાર છે!

 

લૂંટ, ભ્રષ્ટાચાર, કિન્નાખોરી ને માથે ગોરખધંધા,

કોણ જાણે ક્યાં જઈ સરે? સરકાર છે!

 

જોઈ સારું સારું, ભાઈ મુખથી પડે લાળ,

તોયે મદદનું બહાનું ધરે, સરકાર છે!

 

‘સાગર’ એમાં વ્હાલાં-દવલાં હોય ન કશું,

જ્યાંથી મળે, જઈ ત્યાં ચરે, સરકાર છે!

 

– ‘સાગર’ રામોલિયા

બલા અને તેનો સાજન

તું ધગતો ધણી, હું તારી બાયડી સાજન,
જનમોના પાપે હું તને આથડી સાજન.

તારી કે મારી કોઈ ખબર નથી લેતું,
તૂટ્યું જોડું તું, હું પનોતી ચાખડી સાજન.

તારા-મારા અવાજે લોકો કાને હાથ દેતાં,
તું કૂડો કાગડો, હું કાળી કાગડી સાજન.

મળશે નહિ તારા-મારા સંબંધનો જોટો,
તું ઊનો ઢેબરો, હું ઊની તાવડી સાજન.

બલા કહે ‘સાગર’ મોઢાં સડેલાં આપણાં,
તોયે બંનેને જોવા થાય પડાપડી સાજન.

– ‘સાગર’ રામોલિયા

મને નેતા થવાનો ભય છે

 

ક્યાં કોઈ આશય છે, મને નેતા થવાનો ભય છે,

ક્યાં હજુ તો વય છે, મને નેતા થવાનો ભય છે.

 

કેમ મિલાવું  તાલ ભ્રષ્ટાચારની મહેફિલમાં,

લથડાતો લય છે, મને નેતા થવાનો ભય છે.

 

કાચો પડું હું મદિરા, જુગાર, લલનાઓમાં,

નશો ચડાવે પય છે, મને નેતા થવાનો ભય છે.

(પય=દૂધ, પાણી)

 

નથી શીખ્યો દાવ-પેચ-છટકબારીની રમતો,

ક્યાં લોહીમાં નય છે, મને નેતા થવાનો ભય છે.

(નય=રાજનીતિ)

 

 છોડી દે ‘સાગર’ આવા નેતાનાં સપનાં જોવાનું,

મોટો તે આમય છે, મને નેતા થવાનો ભય છે.

(આમય=રોગ)

 

 – ‘સાગર’ રામોલિયા

 

લે લેતો જા! (હઝલ)

કર્યો છે મેં ઘા, લે લેતો જા!

ખોટી પાડી હા? લે લેતો જા!

 

નો’તી અક્કલ ને પડ્યો આડો,

યાદ આવી ગઈ મા? લે લેતો જા!

 

ગદ્ધા જેવી બૂમો કાં પાડે?

કૈં તો સાચું ગા, લે લેતો જા!

 

બીજાનું લેવામાં બાકી કૈં રાખ્યું?

ક્યાં(ય) પાડી’તી ના? લે લેતો જા!

 

‘સાગર’ પંચાતમાં ભાગ્યું ટાણું,

જા ઘર ભેગો થા, લે લેતો જા!

 

– ‘સાગર’ રામોલિયા

ધરાયો છે? (હઝલ)

કરીને એ ઉધારી ખૂબ, ભાગીને છુપાયો છે,

ઘણી જગ્યા છુપાયો ને ગમાણેથી વળાયો છે.

 

 

અહીં માગે તહીં માગે, બધે માગે બધે ભાગે,

ભરીને ફાંદ પડ્યો છે, છતાંયે ક્યાં ધરાયો છે?

 

 

પછાડે પગ, હલાવે ડોક, ગાંડી દોટ મૂકે એ,

કહે ચાલાક પોતાને, ‘ઢ’ તો તોયે ગણાયો છે.

 

 

‘સ’ તો સંગીતનો જાણે નહીં ને રાગડા તાણે,

ગધેડા કાન ઢાંકે, રાગ એવો તો રચાયો છે.

 

 

રહે મન માખ જેવું, ડંખ સૌને મારતો ‘સાગર’,

ઘણો દોડ્યો છતાંયે, જાળમાં પૂરો ફસાયો છે.

 

 

– ‘સાગર’ રામોલિયા

આવ્યો છું (હઝલ)

માનતા નહિ કોઈ ધમાલ લઈ આવ્યો છું,
ને માનો તો બગડેલો ફાલ લઈ આવ્યો છું.

 

ચૂમી તો જુઓ, દાંત ખાટા થઈ જશે,
પરસેવે રેબઝેબ ગાલ લઈ આવ્યો છું.

 

ત્રેવડ નથી કોઈ મારો વાળ વાંકો કરે!
જુઓ કેવી લીસી લીસી ટાલ લઈ આવ્યો છું!

બાજુમાં તો ચાલી જુઓ, નીચે જઈ પડશો,
આમ-તેમ ફંગોળાતી ચાલ લઈ આવ્યો છું.

 

‘સાગર’ ગમે તેવું કહો, અસર નહિ થાય,
બંને કાનમાં હું હડતાલ લઈ આવ્યો છું.

 

– ‘સાગર’ રામોલિયા