બિચારા કવિને ખૂબ મૂંઝાવે સાલા શબ્દ.
પાછળ દોટ મૂકી કવિએ મીંચીને આંખો,
મૃગજળની જેમ તડપાવે સાલા શબ્દ.
પામવા તેને દરદરની ઠોકરો ખાધી,
ભિખારીની જેમ આ લબડાવે સાલા શબ્દ.
શબ્દ એવું માને જાણે ગરજ છે પોતાની,
એના ચાહકને ગાંડા ગણાવે સાલા શબ્દ.
સૌ કહે ‘સાગર’ આ તે કેવો છે અન્યાય?
અમુક પાસે પૂંછડી પટાવે સાલા શબ્દ.
– ‘સાગર’ રામોલિયા